Miss Montreal bracht onlangs alweer haar derde album uit. Het kwam in de top 5 binnen en de single ‘Wish I Could’ won de schaal van Rigter. ‘I Am Hunter’ is voor Sanne Hans, de vrouw achter Miss Montreal, hét album. “Dat moest ook, want ik wilde laten zien wat ik allemaal kan.”

In 2008 bracht je door met een reclame. Had je ooit verwacht dat je op een dag een derde album zou uitbrengen?

"Nee, omdat maar heel weinig mensen die kans krijgen. Ik dacht dat ik een jaartje hip zou zijn. Het kan dus ook dat je steeds groter wordt. Ik zit nu met mijn nieuwe album pas echt in een stijgende lijn. Ik kan niet uitleggen hoe blij ik daarmee ben."

Dit is al je derde album in vier jaar tijd. Is de druk hoog om zo snel albums te maken?

"Wel als ik bedenk dat de volgende nog beter moet. Ik heb nu al weer geopperd om nieuwe dingen te gaan schrijven. Het is zo moeilijk om hier nog over heen te gaan, want dit is wel hét album. Dat moest ook, want ik wilde laten zien wat ik allemaal kan."

In wat voor zin is dit hét album voor jou?

"Ik heb me letterlijk met elk wissewasje op het album bezig gehouden. Ik heb meegewerkt aan het afmixen. Ik merk dat ik dat kan, ik heb een nieuw talent ontdekt bij mezelf. Mijn Engelse uitspraak is beter geworden en de songs zijn gewoon heel sterk, of het nou je smaak is of niet. Het is typisch hoe ik ben."

Hoe komt dat?

"Omdat ik nu echt eerlijk was. Ik heb mijn trots aan de kant gezet en ben samen gaan schrijven met andere mensen. Met Nate Campany had ik zo’n klik, dat ik het niet erg vond om aan hem te vertellen wat ik allemaal had meegemaakt. Ik probeerde het altijd zelf te verwoorden in songs, maar dat kwam toch niet helemaal over. Ik heb hem alles verteld en hij heeft me geholpen songs daarvan te maken."

Wat heb je van hem geleerd?

"Dat je langer mag nadenken over tekst. Soms moet je gewoon pauze nemen. Ik dacht altijd, ach joh, dit is mijn hobby, stel je niet aan. Hij heeft mij geleerd dat je soms moet rusten, omdat songwriten zwaar werk is. Je moet een product afleveren waar jouw naam op staat en waar iedereen jou op kan beoordelen. Ik ben nu ook eerlijker in mijn teksten. Ik was bang dat iedereen dan zou denken dat ik één of ander labiel wijf ben. Met veel rode wijn en praten zijn mijn teksten toch persoonlijker geworden."

"Ik was bang dat iedereen zou denken dat ik één of ander labiel wijf ben"

Wat betekent de titel ‘I Am Hunter’ voor jou?

"Het betekent dat ik naast mijn carrière geen relatie kan hebben. Ik heb het vaak geprobeerd, maar dan kwam ik niet toe aan wat ik echt wilde doen. Ik ben nu bijvoorbeeld weer een leuke jongen tegengekomen, maar ik houd daar bewust heel veel afstand van. Het is lastig, maar ik houd ook van jagen. Ik wil dat mannen me leuk vinden, maar ik bepaal zelf wat ik daarmee doe. Ik heb nu dat trucje door. Ik zie er niet altijd even flatteus uit, maar ik mag er zijn, dus I am Hunter! Ik vind het een hele mooie naam. Toen ik het voorstelde aan mijn platenbaas zei hij: ‘nee, hartstikke leuk, maar dat gaan we niet doen’.Toen hoorde hij de track en vond hij het helemaal te gek."

Waar gaat de track ‘Better When It Hurts’ over?

"Ik ga drama niet uit de weg. Ik bewandel niet het veilige pad. Heel veel mensen doen dat wel. Ze zijn samen met iemand, omdat ze bang zijn dat ze anders alleen zijn. Ik heb dat niet meer."

‘Wish I Could’ won de Schaal Van Rigter, waar jij erg emotioneel op reageerde. Waarom is dat zo belangrijk voor je?

"Ik kom al jaren bij 3FM en ik voel me heel gewaardeerd bij hun. Ik dacht dat ik meer een festivalartiest zou zijn, maar ik scoor gewoon een radiohit! Ik ben meer gedraaid dan Racoon, Ilse, Caro en Go Back To The Zoo. Dat is heel cool om mee te maken."

Over je komende theatertour zei je dat je wil laten zien dat je meer kan dan alleen ‘schreeuwen’. Heb je het idee dat mensen denken dat je vooral schreeuwt?

"Nee, maar ik kan het me wel enigszins voorstellen als mensen dat denken. Maar ik zing bijvoorbeeld ook kleinere, Nederlandstalige liedjes. Ik ga laten zien wat ik allemaal kan. Op een festival kan ik dat niet doen, want ik heb maar een uur. Maar in het theater heb ik twee keer vijftig minuten en kan ik doen wat ik wil. Wat dat betreft ben ik onvoorspelbaar. Ik doe altijd wel weer iets anders elke show."

Interview: Michiel Vos

Beeld: Mark Uyl